Claude Monet

Geboren in Parijs, groeide Monet op aan de Normandische kust in Le Havre, waar zijn vader een kleine kruidenierswinkel runde. Monet deed zijn eerste artistieke pogingen op het gebied van karikaturen, maar richtte zich daarna op de buitenschilderkunst. Lichte pasteltinten vonden hun weg naar zijn doeken. Zijn schilderijen werden herhaaldelijk afgewezen door de officiële Parijse Salon, maar Monet en zijn vrienden Auguste Renoir en Alfred Sisley lieten zich niet ontmoedigen. Tijdens hun gezamenlijke excursies naar Fontainebleau maakten zij prachtige frisse schilderijen in de open lucht die de strenge academische regels steeds verder achter zich lieten.

Maar ernstige financiële crises troffen Monet en zijn zwangere minnares Camille al snel. Tijdens de Frans-Pruisische oorlog vluchtte Monet met zijn jonge gezin naar Londen. Na de oorlog vestigden ze zich in Argenteuil. Dit stadje buiten Parijs, schilderachtig gelegen aan de Seine, werd vervolgens een trekpleister voor een hele reeks impressionistische schilders: Edouard Manet, Gustave Caillebotte, maar ook Camille Pissarro, Auguste Renoir en Alfred Sisley kwamen er samen om hun verse indrukken op doek vast te leggen. In de eerste onafhankelijke tentoonstelling van de groep gaf een schilderij van Monet getiteld "Impressie. Zonsopgang" de kunstbeweging haar naam.

Na de dood van Camille verhuisde Monet met zijn tweede vrouw Alice naar Giverny. Hier kon hij zijn levensdroom van een eigen, door hemzelf ontworpen tuin verwezenlijken. De bloeiende tuin met zijn Japanse bruggen en vijvers vol waterlelies inspireerde Monet tot het maken van steeds grotere schilderijen die de veranderende plantenwereld tonen als een overweldigende decoratieve harmonie van de natuur.

Het landgoed - in 1966 door de zoon van Monet nagelaten aan de Académie des Beaux-Arts en sinds 1980 aan de "Fondation Claude Monet" - was voor hem een onuitputtelijke bron van inspiratie. Tegenwoordig is de tuin van Giverny de bestemming van vele kunstliefhebbers, en wie de tuin bezoekt wordt onmiddellijk vervoerd in de beeldende wereld van de kunstenaar. In de lente staat alles in kleurige bloei, en bij het zien van de echte waterlelievijvers die Monet steeds weer schilderde, staat men versteld hoe precies hij het landschap heeft vastgelegd, ondanks al zijn artistieke eigenzinnigheid. “Aan mijn tuin werk ik voortdurend en met liefde, ik heb vooral bloemen nodig, altijd, altijd. Mijn hart is altijd in Giverny. Een scheiding van Giverny zou me hard treffen ... nooit meer zou ik zo'n mooie plek vinden", was Monets vaste overtuiging. Hij hoefde nooit meer te scheiden; Monet stierf in zijn geliefde Giverny op 5 december 1926.

Monet wordt wel de uitvinder genoemd van kleurrijke dromen voorbij het zichtbare. Maar hij was veel meer, hij probeerde altijd zijn idee van schilderen in de open lucht - en plein air - te verwezenlijken. Voor zijn schilderkunst was de beslissende factor altijd hoe hij ziet, niet wat hij ziet.