Paul Klee
Hij werd "de unieke" genoemd door zijn collega-kunstenaars: Paul Klee (1879-1940) heeft als bijna niemand anders het begrip moderne kunst gevormd. Met zijn mozaïekachtige composities schiep hij een geheel nieuwe stijl.
De in 1879 in Bern geboren Duits-Zwitserse Klee bleek al vroeg een dubbeltalent: zijn tekentalent en zijn vioolspel beloofden zowel een muzikale als een artistieke carrière. Klee koos voor de kunst en ging naar de kunstacademie van München, waar hij onder meer studeerde bij Franz von Stuck. Maar het waren niet zozeer zijn academische studies als wel een lange studiereis naar Italië met bevriende kunstenaars die hem hielp een onafhankelijke stijl te ontwikkelen. Subtiele symbolische voorstellingen vol humor werden zijn handelsmerk. Meestal in slechts kleine formaten, vaak niet meer dan tekeningen, die de toeschouwer bijna betoveren.
In 1906 trouwt Klee met de pianiste Lily Stumpf en ze krijgen een zoon, Felix. Het jonge gezin leidt een zeer teruggetrokken leven in München. Pas via de tekenaar Alfred Kubin maakt Klee kennis met de kring van de "Blaue Reiter". Klee raakt al snel bevriend met Kandinsky en Marc, met wie hij de overtuiging deelt dat artistieke creatie van spirituele aard is.
Een reis naar de Noord-Afrikaanse stad Tunis in 1914 met zijn schildersvrienden August Macke en Louis Moilliet hielp Klee om een nieuwe vreugde in kleur en een ware creatieve razernij te vinden. "Kleur heeft mij. Ik hoef er niet naar te zoeken. Het heeft me voor altijd, dat weet ik. Dat is de betekenis van het happy hour: ik en de kleur zijn één. Ik ben een schilder", schrijft hij in zijn dagboek. Talloze aquarellen volgden, waarmee hij een geheel eigen stijl ontwikkelde.
Tentoonstellingen van de Blaue Reiter maken Klee beroemd. Wanneer hij wordt benoemd tot "meester" aan het Bauhaus, is hij al een gevierd kunstenaar. De nationaalsocialistische campagne tegen "ontaarde kunst" leidt ertoe dat Klee in 1933 Duitsland moet verlaten en zich weer in Zwitserland vestigt. Met een ware werkwoede probeert hij zich te verzetten tegen een ongeneeslijke ziekte die de inmiddels ook internationaal beroemde schilder slechts enkele jaren later (1940) verslaat.
