Keith Haring
1958-1990
In New York ontstond in de jaren 80 een kunststroming uit de schaduw die tot op de dag van vandaag jonge kunstenaars inspireert met haar anarchistische karakter en gedenkwaardige vormentaal: Met de graffiti van Keith Haring werd de straatkunst geboren en zijn onmiskenbare figuren werden onderdeel van de massacultuur.
Graffiti, deze kleurrijke, symbolische beschildering van openbare buitenruimtes, is een dagelijks beeld geworden en vaak een ergernis. Al in de jaren 1970 begonnen jongeren woorden, tekens en dikomlijnde stripachtige figuren op de muren van metrostations in New York te spuiten om hun sociale protest te uiten.
Keith Haring, geboren in 1958 in Kutztown, Pennsylvania, kon zich "identificeren met de stijl, smaak en kleur" van deze kunstenaars. Hij begon zijn graffiti-werk in de ondergrondse van New York in 1981, nadat hij eind jaren zeventig kunst had gestudeerd aan de School of Visual Arts in New York en in Pittsburgh. Hij was dus niet een van die kunstenaars die begonnen als straatspuiter en ontdekt werden voor de kunst, maar ging de straat op als schilder.
Zijn voorliefde voor het gelijkmatig vullen van het beeldoppervlak met herhalende reeksen figuren deelde hij met zijn rolmodellen uit het Amerikaanse abstract expressionisme. Na zijn optreden op de documenta van Kassel in 1982 raakte hij bevriend met en werkte hij samen met popartiest Andy Warhol.
Keith Haring bracht zijn stijl op de markt in zijn popwinkel, die in 1988 opende en voornamelijk de beweeglijke babyfiguren "Radiant Children", die vitaliteit en optimisme uitstraalden, als T-shirtprints aanbood. Hij gebruikte zijn artistieke succes ook om ongewone concepten door te drukken.
Keith Haring was besmet met de immuundeficiëntie AIDS en vestigde met talloze campagnes de aandacht op deze ziekte. Hij bezweek er zelf aan op 31-jarige leeftijd.
