Lovis Corinth
“Ware kunst heeft (...) geen praktische, winstgevende smaak. Ze is een doel op zich. Egoïstisch als een god, staat ze daar in al haar schoonheid.” (Lovis Corinth)
Het werk van Lovis Corinth (1858-1925) als geheel is moeilijk samen te vatten. Zelfs de herhaalde classificatie van zijn werk als “Duits impressionisme” in tegenstelling tot het Franse impressionisme is twijfelachtig - Corinth experimenteerde zeker met het effect van kleur in de zin van een onafhankelijk picturaal medium, maar wetenschappelijk-academische berekeningen, kleursystemen of een rechtvaardiging van het effect van kleur op basis van natuurkunde zijn grotendeels vreemd aan hem. In het algemeen stond hij haaks op de artistieke trends van zijn tijd en bespotte hij zelfs veel van de nieuwe benaderingen van de jonge avant-garde met bijtende spot als “receptkunst”.
Maar Corinth lijkt alleen aan de oppervlakte een “conservatieve” schilder te zijn. Enerzijds bleef hij zijn hele leven trouw aan de figuratieve, realistische schilderstijl. Zijn borgen bleven de oude Nederlandse schilders, vooral Rembrandt, en hij stierf in de buurt van Amsterdam omdat hij ze daar nog eens in het origineel wilde bewonderen. Aan de andere kant werd hij echter beschouwd als een rebel en vernieuwer en verkende hij herhaaldelijk de klassieke genres (historieschilderijen, bijbelse en mythologische thema's) met een zeer subjectief oog, inclusief parodie en travestie. Uiteindelijk was hij een uitstekende tijdgenoot van zijn artistieke tijdperk en werd hij als zodanig erkend. Hij was hoe dan ook in alle opzichten modern en de serie van zijn beroemde zelfportretten tonen de soms instabiele Corinth, heen en weer geslingerd tussen artistieke roes en depressie, als een meester in psychologische zelfinterpretatie.
Het late werk van Corinth is van bijzonder belang. Ten eerste zijn er de Walchensee schilderijen, die vanaf 1919 werden gemaakt in de buurt van Urfeld in het zuiden van München en waarin de schilder het schilderen van landschappen voor zichzelf herontdekte. Maar hij zocht en vond ook nieuwe benaderingen in andere onderwerpen, zoals portretten en stillevens.
