Beeldhouwwerk "Herder in een storm" (1908), reductie in brons
Beeldhouwwerk "Herder in een storm" (1908), reductie in brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | handtekening | gieterij keurmerk | certificaat | brons | gepatineerd | verkleind | afmetingen 27,5 x 25 x 13 cm (h/w/d) | gewicht 4,8 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Beeldhouwwerk "Herder in een storm" (1908), reductie in brons
Tegen alle verwachtingen in: Ernst Barlachs "Herder in de storm". ars mundi Exclusive Edition, uitgegeven in samenwerking met de Kunsthalle Bremen.
Ernst Barlach is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het realisme en expressionisme. Tijdens zijn studie reisde hij naar Hamburg, Dresden en Parijs. Na een reis naar Rusland die een vormende invloed op hem had, maakte hij vanaf 1907 zijn eerste houten beelden en bronzen figuren. Hij verwerkte zijn indrukken van de Russische volkskunst in deze werken, die nu als zijn bekendste werken worden beschouwd. Onder hen is de figuur "Herder in een storm" uit 1908, waarvan het origineel werd uitgevoerd in lindehout en Barlachs eerste grote houten sculptuur was.
Met neergeslagen hoofd en zijn hoed met de rechterhand over zijn gezicht getrokken, vecht de bebaarde herder tegen de wind. Zijn linkerhand trekt de zoom van zijn wijd uitwaaierende jas dicht tegen zijn lichaam. Dicht op zijn hielen volgt een hond hem, die beschutting zoekt tussen de benen van de herder en onder de wapperende punt van zijn vacht. In een voorlopige tekening, die nu in privébezit is, had Barlach het motief al een jaar eerder voorbereid. Voor de sculptuur komen een mens en een dier samen op de bijna ovale sokkel om een driehoekige compositie te vormen die als de boeg van een schip tegen de weerstand van de wind in vooruit lijkt te duwen. De zacht golvende contouren van de mantel verlevendigen de gesloten structuur van de groep figuren.
Barlach hield zich in zijn vroege werken al bezig met de mens en zijn leefomstandigheden. Het beeld "Herder in een storm" is het eerste in een serie werken van Barlach die de mens tonen in confrontatie met krachten van buitenaf. Hij zag storm en wind als uitingen van bovenmenselijke krachten. De schilder en mecenas uit Bremen, Leopold Biermann, kocht het beeld in 1908 op de 16e tentoonstelling van de Berlijnse Secession en schonk het aan de Kunsthalle Bremen. De "Herder in een storm" werd zo het eerste werk van Barlach dat in een openbare kunstcollectie werd opgenomen.
Sculptuur "Herder in een storm": Origineel: Hout Catalogue raisonné Laur II 140.
Fijn brons, gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Rechtstreeks gegoten naar het origineel en verkleind (reductie). Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren, individueel genummerd en voorzien van de handtekening "E. Barlach", gereproduceerd van het origineel evenals het keurmerk van de gieterij. ars mundi Exclusive Edition, uitgegeven in samenwerking met de Kunsthalle Bremen. Met genummerd certificaat van echtheid en beperking. Afmetingen 27,5 x 25 x 13 cm (h/w/d). Gewicht 4,8 kg.
"De Kunsthalle Bremen bezit een van de meest uitgebreide collecties van de expressionistische beeldhouwer Ernst Barlach met vele belangrijke sculpturen en het gehele drukwerk. We zijn dan ook verheugd om een reproductie van zijn belangrijkste werk 'Herder in een storm' met de wereld te delen. De gebeeldhouwde houten sculptuur werd in 1908 gemaakt en een jaar later aan het museum geschonken. Voor mij symboliseert het het universele idee dat uitdagingen deel uitmaken van het leven. De makkelijke weg is niet altijd de juiste weg als je je doelen wilt bereiken of je plichten wilt vervullen." (Prof. Dr. Christoph Grunenberg, directeur van de Kunsthalle Bremen)
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Klantbeoordelingen
Die Skulptur entspricht völlig meinen Erwartungen;
Saubere Arbeit
Wunderbare Skulptur, mehr brauch man nicht zu sagen
Over Ernst Barlach
1870-1938, beeldhouwer, schrijver en tekenaar
Ernst Barlach - geboren op 2 januari 1870 in Wedel, Holstein, overleden op 24 oktober 1938 in Rostock - neemt binnen het Duitse expressionisme een bijzondere plaats in. Als graficus, tekenaar, schrijver en vooral als beeldhouwer heeft Barlach mijlpalen in de kunstgeschiedenis gecreëerd: Barlachs sculpturale kunstwerken zoeken de ervaring van de grens en de weergave daarvan, en juist daarin ligt hun bijzondere werking. Het zijn werken van gelaagde betekenis waarmee hij het wezen van de mens en datgene wat boven het ik en de dingen van de wereld staat op de voorgrond plaatst.
Barlachs bedoeling is geworteld in de diepte, in het binnenste. Onder invloed van oorlog en moeilijke levensomstandigheden ervaart hij van hieruit lijden en geluk. En de mens staat altijd centraal in zijn werk: Ecce homo.
"Ik verlang echter niets anders dan een slecht kunstenaar te zijn. Het is mijn overtuiging dat wat niet via het werk kan worden uitgedrukt, via vormen in het bezit kan komen van een ander. Steeds weer draait mijn verlangen en drang tot scheppen om de problemen van de zin van het leven en de andere grote bergen in het spirituele rijk." (Ernst Barlach)
Ernst Barlach wordt in 1925 erelid van de Academie voor Schone Kunsten in München. In 1933 wordt hij benoemd tot Ridder van de Vredesklasse van de Orde "Pour le mérite". In 1937 verwijderen de nationaalsocialisten zijn werken uit openbare collecties en pleinen als "ontaarde kunst". Ernst Barlach overlijdt in Rostock op 24 oktober 1938.
Tegenwoordig zijn de werken van Ernst Barlach een integraal onderdeel van toonaangevende musea en collecties en - waar beschikbaar - brengen ze recordbedragen op bij veilingen.
"De zingende man" werd het beroemdste beeld van Ernst Barlach, een icoon van het modernisme. Het siert wereldwijd geïllustreerde boeken en posters, en de originele uitgave is een vaste waarde in de collecties van 's werelds grootste musea, waaronder het Museum of Modern Art (MoMA), New York.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.