Beeld "Hert in een bloementuin" (1913), ingelijst
Beeld "Hert in een bloementuin" (1913), ingelijst
Korte info
reproductie op kunstenaarskarton | ingelijst | passe-partout | geglazuurd | formaat 56 x 71 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Hert in een bloementuin" (1913), ingelijst
Franz Marc bracht vele uren door met het observeren van dieren in hun leefomgeving. De Duitse schilder probeerde de natuur door de ogen van het hert te zien. Op deze manier liet hij de omgeving doordringen tot het dier en werd het hert er een integraal onderdeel van, één met het dier.
In 1912 maakte Marc kennis met de dynamiek van de Italiaanse futuristen en, in Parijs, met de kleuren van het kubisme, het "Orphisme", van Robert Delaunay. Vanaf dat moment verliet hij zijn naturalistische voorstelling en structureerde hij het schilderijoppervlak met stralende kleurvlakken. De combinatie van lichte en donkere contrasten creëert schilderijen die bijna op zichzelf lichtgevend en sfeervol zijn.
De kunstenaar en medeoprichter van de kunstenaarsvereniging "Der Blaue Reiter" beeldde vaak herten af als motief. Dat kan ook te maken hebben met het feit dat hij twee verweesde herten hield in zijn tuin in Sindelsdorf, ten zuiden van München. Tot 1911 schilderde Marc zijn herten nog steeds in robuustere vormen en realistischere kleuren, ook al had hij al afstand genomen van de pure weergave van de natuur.
Origineel: Olieverf op doek, Kunsthalle, Bremen.
4-kleuren rasterloze reproductie op kunstenaarskarton. Bladformaat 46 x 66 cm (h/w). Ingelijst in een zilverkleurige massief houten lijst met passe-partout, geglazuurd. Afmeting 56 x 71 cm (h/w).
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Franz Marc
1880-1916
Het unieke talent van Franz Marc werd erkend en aangemoedigd aan de Academie van München. Tijdens verschillende reizen naar Parijs kwam hij voor het eerst in aanraking met het werk van van Gogh, wat een grote indruk op hem maakte en hem hielp een onafhankelijke artistieke taal te ontwikkelen. Via zijn vriend August Macke ontmoette hij Wassily Kandinsky, Gabriele Münter en Alfred Kubin, met wie hij in 1911 de expressionistische kunstenaarsvereniging "Der Blaue Reiter" oprichtte. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Marc opgeroepen voor militaire dienst en sneuvelde twee jaar later in de loopgravenoorlog bij Verdun.
Marc hield zich bezig met naturalisme, art nouveau en Frans impressionisme, maar zocht naar een nieuwe uitdrukkingstaal om "de spirituele essentie van de dingen" weer te geven. Met een ongekende consistentie maakte hij de weg vrij voor een kunst waarin kleuren een symbolische betekenis kregen die veel verder ging dan naturalistische representatie: "Elke kleur moet duidelijk zeggen wie en wat het is en moet op een duidelijke vorm staan," legde Marc uit. Voor hem is blauw de kleur van het spirituele, rood is liefde, passie en kwetsbaarheid, geel is de zon en vrouwelijkheid.
Vooral dieren stonden centraal in zijn schilderijen, omdat ze voor hem originaliteit en puurheid symboliseerden in tegenstelling tot mensen. Net als Kandinsky zocht hij naar de vernieuwing van het spirituele in de kunst.
De Blauwe Ruiter (Blauer Reiter) was een groep Duitse expressionistische kunstenaars die in 1911 in München werd opgericht door Wassily Kandinsky en Franz Marc.
De naam was oorspronkelijk de titel van het door Kandinsky gemaakte schilderij en tegelijkertijd de titel van de door Kandinsky en Franz Marc uitgegeven almanak.
Met het begin van de Eerste Wereldoorlog ging de Blauwe Ruiter uiteen.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.